Patogenne systemy wierzeń

Obrona psychiczna to obrona przed tak zwanymi "atakami psychicznymi". Ataki psychiczne są to rozmaite negatywne stany psychofizjologiczne rozpatrywane przez "poszkodowanych" jako atak z zewnątrz, jako coś wychodzącego od innego człowieka, Z którym "poszkodowany" w momencie ataku znajdował się w kontakcie bezpośrednim. Temat jest nadzwyczaj śliski, ponieważ w psychiatrii "ataki psychiczne" są określane jako "omam obcego wpływu psychicznego".

Atak psychiczny okazuje się możliwy jedynie w tym przypadku, gdy potencjalna ofiara również podziela ten sam system wierzeń co agresor, zakładający ewentualną możliwość ataku psychicznego, mogącego wpłynąć na zdrowie człowieka. A więc obrona psychiczna prezentuje sobą w istocie obronę przed pa-togennymi systemami wierzeń. Od razu należy uściślić, że nie ma systemów całkowicie patogennych. Systemy wierzeń mogą być patogenne jedynie w swych szczególnych aspektach, zakładających zasadniczą możliwość "ataku". Współcześnie można wskazać trzy główne patogenne systemy wierzeń:

- ludowy (używane są tu takie patogenne pojęcia jak "złe oko", "rzucanie uroku" itp.),

- okultystyczny ("sznury astralne", "larwy", "inwoltacja"),

- psychotroniczny ("wpływy telepatyczne", "promieniowanie", "strumienie energii", "ładunki negatywnej informacji" itp., itd.).

Ludowy system wierzeń patogennych cechuje brak własnej bazy konceptualnej: jest to system wierzeń w znaczeniu dosłownym, aczkolwiek do tłumaczenia pojęć takich jak np. "złe oczy" mogą być używane pojęcia okultystyczne i psychotroniczne.

Okultystyczny system wierzeń - przeciwnie, opiera się na solidnym fundamencie teorii okultystycznych i jest ich wynikiem logicznym: aby odczuć na sobie patogenny wpływ okultystycznego systemu wierzeń, człowiek najpierw musi przyswoić sobie te teorie.

Głównym przedmiotem naszych dociekań będą ataki psychiczne i obrona przed nimi w ramach współczesnego psychotronicznego systemu wierzeń . Współcześni okultyści twierdzą, że psychotroniczny system wierzeń nie posiada specyfiki wewnętrznej, będąc po prostu "przełożeniem" idei okultystycznych na nowy paranaukowy język, że jakoby zmienił się jedynie kształt idei, nie zaś ich treść.

Jednak przy baczniejszym zgłębieniu zagadnienia ujawnia się coś przeciwnego: mimo oczywistych wspólnych niektórych cech formalnych poglądów okultystycznych i psychotronicznych, te ostatnie niosą w sobie jakościowo nową treść. Wszechstronna analiza tych różnic jakościowych nie jest celem niniejszej pracy. Wykażemy jedynie, jak te różnice wpływają na patogenne aspekty teorii psychotronicznych. Specyfika psychotronicznego systemu wierzeń patogennych polega przede wszystkim na tym, że rzeczywisty materiał, którym się ten system zajmuje, dotyczy głównie odczuć ciała (natury somatycznej i emocjonalnej) i wahań ogólnego psychofizycznego tonusu organizmu, nie zaś wizualizacji, jak w tradycyjnym systemie wierzeń.

Specyfika tego systemu polega również na tym, że odwołuje się on nie do animistycznych sił i istot z zaświatów, lecz do obiektywnych procesów biofizycznych. I wreszcie na tym, że psychotroniczny system wierzeń, w odróżnieniu od tradycyjnego, okultystycznego, nie jest ezoteryczny, lecz egzoteryczny. Nie przeciwstawia się on popularno-naukowemu obrazowi świata, do którego przyzwyczailiśmy się i nie "nadbudowuje się" nad nim, lecz wyrasta z niego organicznie. I dlatego ten system w odróżnieniu od systemu wierzeń tradycyjnego okultyzmu o wiele trudniej jest rozpatrywać jako system wierzeń.